As na die krisisse gekyk word wat die land nou kenmerk, was
die staatsrede grootliks ‘n oefening in volstruispolitiek.
Kom dit by die oorsake vir die vervreemding wat die Afrikaner
ervaar, en selfs die blankes, was die president doodstil, en is
al die polariserende elemente soos haatspraak, die bedreiging
van onderrig in Afrikaans, die uitsluiting van blankes met
gestremdhede uit ekonomiese bemagtiging, plaasmoorde en
plaasaanvalle, geheel verswyg. Die Afrikanerkultuur is
ook geheel uitgesluit uit die museumprojekte wat vermeld is,
en daar was uiteraard geen verwysing na die
voeteslepery met staatsfondse vir die Voortrekkermuseum nie.
Die president het wel ‘n hand na die Koisan-gemeenskap uitgesteek.
In die geheel is die nuus oor die skepping van ‘n klimaat van
vrede in die land egter bedroewend: Die verwysings na
vredesdoelwitte is uitsluitlik op Afrika gerig.
Soos verwag is, het die president heelwat aandag aan
Soos verwag is, het die president heelwat aandag aan
kwessies soos werkskepping en ekonomiese groei geskenk.
Die mees tasbare aspek hiervan is die 10 miljard
rand wat die Nasionale Ontwikkelingskorporasie oor die volgende
vyf jaar beskikbaar sal stel.
Waarnemers was gou om die president se versekering dat dit ‘n
Waarnemers was gou om die president se versekering dat dit ‘n
mededingende mynbousektor voorstaan, as ‘n nekslag vir
nasionaliserings-planne te vertolk. Dit is egter nog te gou om
te bepaal of dit wel so vertolk kan word, en of dit die deur
ooplaat vir ‘n persepsie binne die ANC-alliansie dat
nasionalisering nie noodwendig mededingendheid in die
voet skiet nie.
Die president het die waarde van mynbou in die land op $2,5 triljoen
gestel.
‘n Interessante aspek is dat infrastruktuurplanne gekoppel aan
‘n Interessante aspek is dat infrastruktuurplanne gekoppel aan
nywerheidsontwikkeling, daarop neerkom dat die
beginsels van die eertydse desentralisasiebeleid afgestof is.
Die groen nywerheid en toerisme is spesifiek vermeld, sonder
om die omvang daarvan te verduidelik.
Wat die landbou betref, is daar hoofsaaklik verwys na
die ontwikkeling van die kleinplaassektor, wat landbou deel
van die probleem eerder as die oplossing maak. Dit is ook
kommerwekkend dat die president skynbaar die gebrekkige
groenskrif oor grondhervorming as finaal aanvaar en soos ‘n
witskrif beskou.
Die voorneme om Eskom se arm vir bekostigbare tariewe te draai,
moet verwelkom word. Dit hang dus grootliks af wat Nersa as
die maksimum toegewings beskou om steeds Eskom se
uitbreidingsbehoeftes te bevredig.
Swart bemagtiging gaan verskerp word, en maatskappye wat
Swart bemagtiging gaan verskerp word, en maatskappye wat
swart mense bloot as SEB-fronte gebruik, gaan aan die pen ry.
Die president het egter ook ‘n skadu oor misdaadbekamping gewerp
deur te wys op ‘n
5 % afname in ernstige misdaad, sonder om te vermeld dat
5 % afname in ernstige misdaad, sonder om te vermeld dat
handelsmisdaad – en dus ook korrupsie – steeds jaarliks skerp
toeneem.
Die behoefte aan ‘n morele grondslag om die land betreklik
misdaadvry die toekoms in te lanseer het geen vermelding gekry
nie … ‘n blatante klap wat moontlik na gelowiges in die land gemik is.
Die land sal ook duim vashou dat die aangekondigde planne
om staatsuitgawes so te herstruktureer dat dit beter waarde vir
geld bied, wel tot uitvoering sal kom. Die belofte word gereeld
gemaak en tog word daar steeds agteruit geboer weens die
regering se kaderbeleid.
